ABSTRACTPeople often use metaphors to discuss their financial prospects – for example, finding a fortune or searching for wealth. The purpose of the present research was to utilize conceptual metap...

ObjectiveTo determine the effects of learning interventions aimed at optimizing the quality of physical education on psychomotor, cognitive, affective and social learning outcomes in children and adolescents.DesignA systematic review and meta-analysis.Data SourcesAfter searching PsycInfo, ERIC, and SportDiscus electronic databases, we identified 135 eligible studies published between January 1, 1995 to May 1, 2021.Eligibility Criteria for Selecting StudiesWe included randomized controlled trials, quasi-experimental studies, and controlled trials that assessed the effect of a PE-based intervention against one of the four identified learning (...) domains in youth at school.ResultsOne hundred and thirty five studies with over 42,500 participants and 193 calculated effect sizes were included in the study. The mean effect across all the learning and development outcomes was small to medium. When adjusted for publication bias using the Duval and Tweedie Trim and Fill Method, this mean effect size increased to d = 0.40. Effect sizes varied significantly based on learning and development outcomes. Interventions that consistently report above or below the mean d = 0.40 effect are identified based on learning outcome. The greatest effects across interventions were witnessed in psychomotor learning outcomes followed by affective, social, and cognitive learning outcomes. A minority of PE interventions captured by this systematic review and meta-analysis reported having a negative effect on student learning and development.ConclusionThe interventions with the greatest effects on student learning and development were dependant on the learning domains. Some PE interventions with a pedagogical focus such as games-based approaches, TARGET/Mastery Teaching, and Sport Education were found to be strong investments across multiple domains. The evidence is limited however by consistency in intervention dosage, study design, and data collection instruments. The study received no internal or external funding and was not prospectively registered. (shrink)

California is a landmark setting for studying produce recovery efforts and policy implications because of its global relevance in agricultural production, its complex network of food recovery organizations, and its environmental and public health regulations. Through a series of focus groups with organizations involved in produce recovery (gleaning organizations) and emergency food operations (food banks, food pantries), this study aimed to deepen our understanding of the current produce recovery system and determine the major challenges and opportunities related to the produce (...) recovery system. Operational and systematic barriers to produce recovery were highlighted by both gleaning and emergency food operations. Operational barriers, such as the lack of appropriate infrastructure and limited logistical support were found to be a challenge across groups and were directly tied to inadequate funding for these organizations. Systematic barriers, such as regulations related to food safety or reducing food loss and waste, were also found to impact both gleaning and emergency food organizations, but differences were observed in how each type of regulation impacted each stakeholder group. To support the expansion of food recovery efforts, participants expressed need for better coordination within and across food recovery networks and more positive and transparent engagement from regulators to increase understanding of the specifics of their unique operational constraints. The focus group participants also provided critiques on how emergency food assistance and food recovery are inscribed within the current food system and for longer term goals of reducing food insecurity and food loss and waste a systematic change will be required. (shrink)

© 2015, Springer-Verlag Berlin Heidelberg.Genetic studies have identified single nucleotide polymorphisms associated with the risk of prostate cancer. It remains unclear whether such genetic variants are associated with disease aggressiveness. The NCI-SPORE Genetics Working Group retrospectively collected clinicopathologic information and genotype data for 36 SNPs which at the time had been validated to be associated with PC risk from 25,674 cases with PC. Cases were grouped according to race, Gleason score and aggressiveness. Statistical analyses were used to compare the frequency (...) of the SNPs between different disease cohorts. After adjusting for multiple testing, only PC-risk SNP rs2735839 was significantly and inversely associated with aggressive and high-grade disease in European men. Similar associations with aggressive and high-grade disease were documented in African-American subjects. The G allele of rs2735839 was associated with disease aggressiveness even at low PSA levels in both European and African-American men. Our results provide further support that a PC-risk SNP rs2735839 near the KLK3 gene on chromosome 19q13 may be associated with aggressive and high-grade PC. Future prospectively designed, case-case GWAS are needed to identify additional SNPs associated with PC aggressiveness. (shrink)

Bestaat de kernactiviteit van de meester erin om zijn eigen kennis uit te leggen en over te dragen? De Franse filosoof Jacques Rancière laat zien dat een gelegenheidsexperiment van Joseph Jacotot ons een ander voorbeeld aanreikt: de onwetende meester. In zijn boek De onwetende meester: vijf lessen over intellectuele emancipatie (Le maître ignorant: Cinq leçons sur l'émancipation intellectuelle) stelt hij dat de onwetende meester evengoed of zelfs beter in staat is leerlingen iets te leren dan de wetende meester. Rancière (...) neemt in feite twee onderwijspraktijken als voorbeeld: de traditionele praktijk van de wetende meester die uitleg geeft en kennis overdraagt en de experimentele praktijk van de onwetende meester die geen uitleg geeft maar vooral gericht is op de verificatie van aandacht. In dit artikel wil ik op basis van een korte analyse van deze twee praktijken laten zien hoe we uit Rancière’s boek een model kunnen afleiden voor het articuleren van de theoretische principes die impliciet in onderwijspraktijken werkzaam zijn. Dit model is gestoeld op het volgende uitgangspunt: door een succesvolle of juist problematische onderwijspraktijk als voorbeeld te nemen kunnen we de theoretische principes articuleren die erin werkzaam zijn. Dit schept de mogelijkheid om de focus van de van de praktijken naar de principes te verleggen. Hierdoor wordt de onderwijspraktijk op een nieuwe manier inzichtelijk en kunnen we haar theoretisch expliciteren. (shrink)

Het is bijna niet voor te stellen hoeveel Foucaults studie Surveiller et punir in het verleden betekend heeft voor mij en een belangrijk deel van mijn generatie. Vanwege mijn Franse achtergrond – ik promoveerde in Straatsburg op een proefschrift over Albert Camus – kende ik Foucault en zijn werk al goed. Je kon met name in de zomer van 1967 gewoon niet om hem heen. In alle parken en cafés rond de universiteit zaten toen in Straatsburg studenten zijn dikke boek (...) Les mots et les choses ostentatief te etaleren. Ze hadden het met de titelpagina naar boven naast of voor zich liggen, of hielden hun kostbare schat, met weer de titel goed zichtbaar in de hand. Het kwam zelden voor dat ze erin lazen. Als buitenlander begreep ik er niets van. Mijn Franse vrienden legden het mij uit. (shrink)

This book gathers together thirteen of Peter van Inwagen's essays on metaphysics, several of which have acquired the status of modern classics in their field. They range widely across such topics as Quine's philosophy of quantification, the ontology of fiction, the part-whole relation, the theory of 'temporal parts', and human knowledge of modal truths. In addition, van Inwagen considers the question as to whether the psychological continuity theory of personal identity is compatible with materialism, and defends the thesis that possible (...) states of affairs are abstract objects, in opposition to David Lewis's 'extreme modal realism'. A specially-written introduction completes the collection, which will be an invaluable resource for anyone interested in metaphysics. (shrink)

Aan het eind van Zur Genealogie der Moral kondigt Nietzsche aan dat hij later een boek zal schrijven over ‘de geschiedenis van het Europese nihilisme’ . Dat boek is er nooit gekomen, althans niet van Nietzsches hand. Het enige wat we hebben zijn de aantekeningen daarvoor in zijn nalatenschap. Een van die notities is het beroemde ‘Lenzer Heide Ontwerp’ , een tekst waaraan Nietzsche zelf de titel Het Europese nihilisme gaf.Nadat Nietzsche de winter van 1886/87 in Nice had doorgebracht, trok (...) hij in het voorjaar weer richting Zwitserland om zich voor de zomer in Sils Maria te vestigen. In Nice had hij juist Dostojevski ontdekt, van wie hij onder andere de Aantekeningen uit het ondergrondse las, een boek dat een zeer kritische psychologie van de nihilist bevat. Op zijn reis naar het Engadin bleef Nietzsche steken omdat het in het hooggebergte nog te koud was en de Julier-pas nog niet sneeuwvrij. Tijdens zijn gedwongen oponthoud in Lenzer Heide noteerde hij deze tekst, aan de hand waarvan we nu een paar elementen van Nietzsches analyse van het Europese nihilisme belichten. (shrink)

Zoals bekend is de verhouding tussen filosofie en politiek problematisch. De veroordeling van Socrates door de polis maakte diepe indruk op zijn leerling Plato. Mede om dit soort misstappen te voorkomen ontwierp deze een ideale staat waarin filosofen koningen moesten worden. Vanuit dit idee probeerde hij ook Dionysus, de heerser van Syracus, tot een wijsgerig verantwoorde politiek te brengen. De mislukking van dit Siciliaans avontuur heeft velen na hem ervan overtuigd dat filosofen zich beter niet in kunnen laten met politieke (...) besluitvorming. Immers, Plato’s poging om Dionysus tot een wijsgerig verantwoorde politiek te brengen strandde jammerlijk. Maar, filosofen zijn natuurlijk hardleers en de aantrekkingskracht van het rijk der mensen en dingen op hen, die zich zo thuisvoelen in het rijk der ideeën valt niet altijd te loochenen. Hoewel voor Plato de politieke arena van alledag wezenlijk ongeschikt bleek te zijn voor filosofische uiteenzettingen, heeft toch zijn leerling en collega Aristoteles zich nog korte tijd met het onderwijs aan de jonge Alexander de Grote bemoeid – hoewel Aristoteles’ ambities al bescheidener waren dan van Plato. Het verhaal wil zelfs, dat Alexander op diens veldtochten een exemplaar van het werk van Homerus met aantekeningen van Aristoteles erin bij zich droeg. Na de dood van Alexander werd de anti-Macedonische atmosfeer in Athene voor Aristoteles zodanig bedreigend dat hij de stad verliet, om te voorkomen ‘dat de polis zich ten tweede male aan de filosofie bezondigde.’ Wie wel in het lot van Sokrates heeft moeten delen, is Thomas More, de auteur van het in 1516 verschenen ‘Utopia’. More weigerde Henry VIII als hoofd van de kerk te erkennen en moest dat met zijn dood bekopen. Dit vonnis vloeide dus niet direct voort uit het boek waarmee More zo bekend zou worden. Wellicht had More geleerd van de eerdere moeizame betrekkingen tussen filosofie en politiek en had hij daarom besloten om zich over ‘Ou-topia’ of ‘Nus-quama’ te buigen: over niet-plaats of nergens. Het in dialoogvorm opgetekende reisverhaal gaf op indirecte wijze kritiek op het Engeland van zijn tijd. Waarschijnlijk nog belangrijker dan het vermijden van risico’s door het schrijven over een niet reëel bestaande samenleving was het voordeel dat More op die manier een geheel ander beeld van een samenleving kon opstellen en beschrijven – ongehinderd door contingente omstandigheden, praktische bezwaren of politieke obstakels. More sloot de dialoog in ‘Utopia’ af met een korte overweging, waarin de auteur zegt zich nauwelijks te kunnen voorstellen dat deze samenleving ergens gerealiseerd zou kunnen worden. Vele lezers hebben deze overweging echter niet gezien of serieus genomen, zodat er al snel een ernstig meningsverschil over het genre van de utopie ontstond: vormde een utopie een blauwdruk voor een ideale samenleving die zonder meer ingevoerd zou moeten worden, of moest de utopie veeleer gelezen worden als een mengvorm van kritiek en ideaal – kritiek op de bestaande samenleving en richtinggevend ideaal voor nastrevenswaardige veranderingen van de huidige samenleving? (shrink)

Wie ‘Mill’ zegt, zegt in eerste instantie bovenal ‘vrijheid’ en ‘utilisme’. In hun onderling verband vormen deze begrippen nog steeds een sterke verwoording van het zelfbegrip van de moderne mens. In de maakbare, nieuwe wereld van het modernisme ervaart de mens de mogelijkheid en wenselijkheid, de wereld naar eigen inzicht en ontwerp in te richten. Daarbij verlangt hij zo veel mogelijk verschoond blijven van onderdrukkende, traditionele, paternalistische machten, of die nu van de overheid komen of uit de samenleving. Richtsnoer vormt (...) niet meer louter de morele wet die hij zichzelf oplegt, of door anderen opgelegd krijgt, maar het systeem van sociale wetten zoals dat wordt geformuleerd in de positieve wetenschap: de economie en de sociologie. (shrink)

Fundamentele filosofische studie over hermeneutiek, opgevat als het stem geven aan degene die niet (meer) zelf kan spreken, met beschouwingen over het betreffende gedachtegoed van enkele vooraanstaande denkers zoals Plato en Heidegger.

Hoewel misschien minder dan vroeger, zijn velen van ons op zoek naar waarheid, of ‘de’ waarheid . We beseffen dat het ‘hebben’ van waarheid een groot goed is. We beseffen ook dat waarheid, of ‘de’ waarheid, soms of vaak, moeilijk te achterhalen is: het is een soms of vaak ongrijpbaar goed. Wie echter geen volslagen scepticus is kan in beginsel lijsten aanleggen van beweringen waarvan hij weet dat ze waar zijn, beweringen waarvan hij weet dat ze onwaar zijn, maar ook (...) van beweringen waarvan hij niet weet of ze waar dan wel onwaar zijn. (shrink)

Lo digital descansa en la computación. La programación utiliza algoritmos. Los algoritmos son el conjunto de reglas que resuelven problemas en un número finito de pasos. En este sentido, el mundo digital está regido por cantidades, números, reglas fijas. El grado de libertad parece muy limitado. Por el contrario, la actividad artística y la creatividad descansan en la apertura, la libertad y en experiencias cualitativas. Estas experiencias no solo son vitales para la expresión artística, sino para la vida cotidiana. Los (...) mundos-vitales tecnológicos tal como se representan en tecnologías actuales (por ejemplo, en las casas inteligentes o en la conducción automática) o en la ciencia ficción no parecen dar cabida a estas estructuras abiertas. La filosofía de la tecnología está dividida: muchos sostienen que la tecnología determina en gran medida la cognición humana (como Mark B. N. Hansen, Bernard Stiegle) y, consiguientemente, subordina la cognición humana a las organizaciones maquinales. Otros adoptan una aproximación diferente y reflexionan sobre el potencial creativo de las nuevas tecnologías (Erin Mannig, Jaime del Val). Este artículo discute teorías que abordan la relación humano-máquina en tanto que estructuras complejas que van más allá de la visión distópica del ser humano siendo trascendido o incorporado por la tecnología. Estas aproximaciones son centrales para discutir el futuro del ser humano y la conformación político-cultural de los mundos vitales. Para entender cómo las relaciones humano-máquina pueden considerarse como procesos abiertos y creativos, presento narrativas de cognición corporalizada, ejemplos artísticos de estrategias de performance con sistemas algorítmicos, y finalmente engarzo estos aspectos en un panorama más amplio sobre la conceptualización de la tecnología y la vida humana como un continuo, en vez de una sostenida oposición o un estar determinado por el otro. (shrink)